Podstawę koszykówki stanowi rzut do kosza, w celu uzyskania punktów. Jest to prosta i fundamentalna część koszykówki. Koszykówka różni się jednak od darta, gdzie rzut jest jedyną częścią rozgrywki, w koszykówce równie ważna jest umiejętność zebrania piłki.

Zbiórka, czyli przejęcie kontroli nad piłką po niecelnym rzucie za równo przeciwnika jak i własnej drużyny, umożliwia wyprowadzenie własnego ataku, lub ponowienie go na stronie przeciwnika.

Skuteczna zbiórka to następstwo pracy całego zespołu, a niezbędne do niej jest uzyskanie przewagi w obrębie kosza i umiejętne przewidywanie rozwoju sytuacji.

Na szczęście w błędzie są osoby które myślą, że wystarczy być wysokim i potężnym graczem aby łatwo zbierać piłki. To stereotypowe stwierdzenie jest niepoprawne gdyż na zbiórkę składają się takie elementy jak: dobry wyskok, szybkość, wyczucie tempa, refleks i umiejętności. Oczywiście centymetry mogą dawać przewagę, jednak nie mogą być jedyną zaletą zawodnika.

W momencie rozgrywania akcji, obrońcy odcinają swoich zawodników od kosza, tak aby utrudnić im zdobycie punktów i ewentualną zbiórkę po nieudanej akcji. W momencie rzutu, zawodnicy próbują uzyskać przewagę nad przeciwnikiem. Oczywiście obrońca jest w uprzywilejowanej sytuacji, jednak musi pozostać czujnym.

Teraz pora na krótki opis technik i zachowań koszykarzy w momencie walki o zbiórkę:

Zastawienie- podstawa do zbierania, od zastawienia zaczyna się manewr zbiórki. Nie wbiegamy pod kosz (to jest poważny błąd). Staramy się natomiast przeszkodzić przeciwnikowi w zbiórce odcinając go od strony kosza. Obejmujemy go stojąc tyłem do niego i staramy się kontrolować jego przemieszczanie się. Stoimy mocno na nogach tak aby zawodnik nie mógł nas wepchnąć,ominąć, przepchnąć, przesunąć.

Wpychanie i wypychanie- ważny element po zastawieniu przeciwnika, nie możemy dać mu się wepchnąć pod kosz, gdyż zyska on przewagę, za to możemy go odepchnąć od kosza co da z kolei nam przewagę (pchamy zawsze jednym jednostajnym ruchem, wtedy mamy pewność czystości naszego zagrania)

Osunięcie się- manewr stosowany podczas wpychania Nas przez wyraźnie silniejszego przeciwnika. Polega na usunięciu się na bok tak aby przeciwnik siła rozpędu wpadł pod kosz i w ten sposób został wyłączony z akcji.

Trzymanie, przesuwanie- gdy jesteśmy dużo silniejsi możemy spróbować trzymać i przesuwać przeciwnika. Jest to trudny manewr i w dodatku jest to faul, ale sędziowie często tego nie widzą.

Gra łokciem, kolanem (uderzenia)- walka pod koszem jet uważana za najbrutalniejszą na boisku i jest w tym sama prawda. Gracze podkoszowi powinni wywalczyć fizyczną przewagę nad przeciwnikami. Do tego służą różnorakie uderzenia (po nerkach, biodrach, żebrach itp.). Jednak takie rzeczy trzeba robić z umiarem, pamiętajmy, że przeciwnik może oddać (w amatorskiej koszykówce nawet po meczu:])

Klinczowanie, chwyty- sztuka chwytania tak aby kontrolować przeciwnika, ale tak aby on tego nie był do końca świadomy. Bardzo trudna sztuka ale bardzo skuteczna. Pamiętajmy np. o tym aby koszykarza prawo ręcznego chwycić za tą rękę swoją słabszą, da to minimalną przewagę ale zawsze coś.

Balans ciała- bardzo dobra metoda, nie dość, że zgodna z przepisami to jeszcze skuteczna w grze przeciwko większym graczom. wystarczy pokręcić się na plecach zawodnika a ten zgłupieje, oczywiście jeżeli to potrafimy.



Dla wielu to co napisałem wyżej jest niegodne sportowca, albo przynajmniej brutalne. Informacja dla tych osób: TAKA JEST KOSZYKÓWKA I DLA TEGO TEN SPORT JEST TAK FIZYCZNYM SPORTEM!!!